عاشقش بودم عاشقم نبود

وقتی عاشقم شد که دیگه دیر شده بود

حالا می فهمم که چرا اول قصه ها میگن:
 

یکی بود یکی نبود

یکی بود یکی نبود .

این داستان زندگی ماست .

همیشه همین بوده . یکی بود یکی نبود .

در اذهان شرقی مان نمی گنجد با هم بودن .

با هم ساختن .

برای بودن یکی ، باید دیگری نباشد.

هیچ قصه گویی نیست که

داستانش این گونه آغاز شود ،

که یکی بود ، دیگری هم بود .
.
.
.



عجــــــــــــــــــــــــــــــــــــب حكمتي !